Üçüncü raftaki bardak çok önemliydi annem için…
O bardak misafirler içindi. Şaşalı, süslü püslü,
özenle dizilmiş, dokunulmaz olan bardaklar. Yarın ölsem o bardaktan bir şey
içmemek içimde ukde kalabilirdi ama sanmıyorum ki misafirin o bardaktan bir şey
içmemek içinde ukde kalsın. Tabi ki de misafir önemliydi tabi ki de en iyi
şekilde ağırlamalıydık fakat yıllarca onca şey paylaştığın insanlardan da
önemli olmamalıydı.
Bunu kırmak adına o raftan bir bardakla kahve içmem
üzerine annemin günlerce surat asmasını hatırladıkça gülüyorum. Ne komikti ama
bardak sanki eskimiş sanki incinmişti. Bardaktı kırılırdı yerine yenisi de
alınırdı ama ne senin üç gün surat asman ne de benim bir yabancı kadar değere
sahip olmamın yerine yenisi alınamazdı.
O bardaktan
içince evet büyümeyecektim, evet farklı biri olmayacaktım, evet kahvenin tadı da
farklı olmayacaktı ama belki ben kendimi değerli hissedecektim anne…
Yorumlar
Yorum Gönder